کمتر کسی در ایران وجود دارد که اسم گل گاو زبان را نشنیده باشد. حتی ما ایرانی‌ها اینقدر از این گیاه دارویی استفاده می‌کنیم که هر وقت که کسی در خانه کمی عصبی یا ناراحت است، همیشه کسی از گوشه می‌گوید برایش گل گاو زبان دم کنید. این گیاه دارویی شاید اسم عجیبی داشته باشد اما گل زیبایی است که خواص زیادی دارد و ما عموما آن را به خاطر خواص آرامبخش آن می‌شناسیم.

به‌صورت رایج در ایران، این گیاه به‌صورت دمنوش مورداستفاده قرار می‌گیرد. گل‌های این گیاه بعد از برداشت خشک شده و سپس آن را به‌عنوان چای یا دمنوش این گیاه مصرف می‌کنند. گاهی هم این گیاه به همراه سایر گیاهان و دم‌نوش‌های گیاهی در قالب یک نوشیدنی ترکیبی گرم مصرف می‌شود.

یک حالت دیگر مصرف این گیاه به‌صورت عرق است. عرق به‌دست‌آمده از این گیاه همان خواص دارویی و درمانی را ارائه دهد. اما بیشترین حالت استفاده از این گیاه به‌صورت چای است. چای گل گاو زبان طعم و عطر بی‌نظیری دارد و بسیاری از آن به‌عنوان یک نوشیدنی اصلی استفاده می‌کنند.

در برخی کشورها، خصوصا کشورهای اروپایی از گل خشک شده این گیاه یا گل تازه آن در انواع سالاد و سوپ استفاده می‌شود. نوع دیگر مصرف این گیاه، مصرف دانه یا بذر گل گاو زبان است. روغن‌های به‌دست‌آمده از این دانه‌ها می‌توانند به‌صورت موضعی برای موارد درمانی متعددی مصرف شوند.